Forum modelarskie RC , projektowanie CAD

Dzięki za informacje i zdjęcia
Ja wyciąłem tylko ~6 rdzeni ze styropianu i kilka ze styroduru. Doświadczenie mam więc nikłe. Jeśli styropian jest taki "kapryśny" to ja poinformowałbym zamawiającego o takiej możliwości przed cięciem zamiast tłumaczyć się że "styropian kupuję a nie produkuję". Podobnie gdybyśmy zamówili w firmie cięcie laserem balsy a dostali powichrowaną balsę z tłumaczeniem, że taka balsa dotarła do zakładu Szczerze - nie wyobrażam sobie że taka firma długo utrzymałaby się na rynku...
Fornir będzie nieco wystawał poza rdzeń. Uważam że ciężko będzie ustawić całość na tyle równo aby nie trzeba było tego szlifować.
Po klejeniu wyciągnę przednią część i doszlifuję fornir do obrysu:Dzięki styropianowi wiem do którego miejsca szlifować.
Dźwigary dam do gniazda serw lotek.
Centropłat będzie dopasowany do kadłuba istniejącego modelu i przykręcony do niego śrubami nylonowymi. Skrzydła będą spinane ze sobą gumą. Preferuję taki sposób składania modelu niż wkręcanie śrub. Centropłata nie mogę na stałe wkleić w kadłub, gdyż w tym miejscu mam dostęp do serw i odbiornik. Chciałem też uzyskać rozpiętość 2,2 m a płaty cięte były z metrowych płyt styropianowych... Dodatkowo przetestuję technologię na małym fragmencie. Łatwiej zrobić na nowo mała cześć niż połówkę płata
Dla mnie to jakieś nieporozumienie. Dowiedziałem się od kolegi, że też miał w tym samym miejscu cięte rdzenie z podobnym skutkiem. Ja zasugerowałem się zdjęciami poprawnie wyciętych części w ogłoszeniu oraz uzyskanymi telefonicznie informacjami, że on bardzo dużo już wycinał, robi to od lat, zna się na rzeczy, moje wątpliwości są błahe i że nie ma co się pytać o technologię bo zrobi to dobrze... Pisząc to, widzę że można było się domyślić jaki będzie efekt - ktoś nie bardzo ma czas na rozmowę, zapewnia że zrobi to dobrze oraz nie chce powiedzieć jak to zrobi - podręcznikowy przykład

Żebra nasadowe zrobione ze sklejki topolowej (jeszcze przed obróbką ) :
Szablon dla zaznaczenia miejsca na serwo lotki:
Próbowałem wyciąć skalpelem ale gorący drut okazał się niezastąpiony. Ramka do cięcia:
Wykleiłem gniazdo serwa balsą i wyciąłem gorącym drutem rowek pod dźwigary:
Zabrałem się za centropłat, który będzie przykręcony do kadłuba. Okazało się że rdzeń różni się dość znacznie w przedniej części od zakładanego profilu więc musiałem wyciąć nowy. Wkleiłem dźwigary, pochwę bagnetu, balsowe klocki wzmacniające. Dodatkowo trochę szpachli dla wyrównania:
Pokrycie to fornir topolowy. Zakupiłem kiedyś takowy o grubości 0,6 mm a gdy przyszedł okazał się 0,8 Za pomocą szlifierki oscylacyjnej zebrałem te 0,2 mm - jakby nie liczyć to 25% masy . Spływ sklejony taśmą malarską (zawias):
Pokrycie dolne przyłapane taśmą dwustronną do negatywu (ustalenie pozycji). Na spływ tkanina 50 g/m² dla wzmocnienia, na resztę klej poliuretanowy:
Zdjęć brak bo czas gonił przy nakładaniu kleju i ustalaniu całości...
Z racji małych gabarytów, zamiast podciśnienia użyłem grawitacji. Szacuję że z 20kg obciążenia ale nie ważyłem.

Centropłat zdjęty i wstępnie oszlifowany. Jestem nawet zadowolony z tego co otrzymałem. Co prawda, na spodniej stronie powstało zafalowanie ze względu na uskok ale będzie to w środku kadłuba. Trzeba pamiętać, aby każdą nierówność rdzenia przed klejeniem zaszpachlować / wyrównać. Masa - 33 g.

Rdzeń skrzydła. Wycięcie pod kieszenie bagnetów:
Rowek na przewód serw wycięty za pomocą dwóch szablonów. Drut był nieco zbyt gorący - stąd gruba szczelina
Przeciąganie przewodu przy pomocy drutu miedzianego:
Zaciśnięcie gniazda na przewodzie:

Rdzenie uzbrojone. W wycięcie pod serwo lotki włożyłem styropian aby fornir położył się równo (wierzch styropianu okleiłem taśmą - aby równo odszedł ). Żebro nasadowe ze sklejki, końcowe z balsy.
Fornir topolowy szlifowany z 0,8 na 0,6 mm (ręczna szlifierka oscylacyjna). Chciałem kleić obie strony jednocześnie, jednakże miałem wiele wątpliwości i na próbę poszła tylko wierzchnia część. Masa przed klejeniem 132 g (w tym 11g przewód serwa):
Na spływ pasek tkaniny 50 g/m² + żywica. Reszta klej poliuretanowy. W zamyśle miałem kleić fornir w woru próżniowym, ale ze względu na nieprawidłowe wycięcie rdzeni zdecydowałem się obciążać rdzenie masą. Wiedziałem, że zastosuję podciśnienie 0,2÷0,3 [bar], wiedziałem że masa użytego obciążenia musi być duża. Ale zdziwiłem się gdy wyliczyłem, że równowartość 0,2 bara uzyskam przy.... ponad 300 kg
Klej rozprowadziłem packą zębatą na fornirze, delikatna mgiełka wody na rdzeń, równe przyłożenie, przyłapanie taśmą, negatywy, równa płyta a na to obciążenie:
Masa poniżej 200kg ale mam nadzieję że będzie ok. Krótki czas otwarcia kleju (15 min) utwierdził mnie w przekonaniu, że właściwie zrobiłem nie klejąc od razu dwóch stron. Po prostu za długo by to trwało.

Przy okazji, przypomniało mi się jak kiedyś kleiłem pierwsze rdzenie. Całość ustawiłem na stole, położyłem obciążenie. Na drugi dzień, po wyjęciu, patrzę pod słońce na element - a tu skrzydło w lekki banan Myślę co jest? Później okazało się, że wykrzywiony był... stół

Fornir w sumie dobrze przykleił się do rdzenia. Jedynie w miejscu wycięcia po serwo lotek jest zafalowanie - ale i tak ta część będzie wycięta (klapka).
Kleju poszło 19 g (w tym 3g żywicy na spływ).
Przygotowałem drugą stronę i postąpiłem tak samo.

Druga strona przyklejona. W miejscu kieszeni - pojawiły się wybrzuszenia Całość była szlifowana na zero (przynajmniej tak mi się wydawało - byłem wręcz pewien!).
Obciąłem i zeszlifowałem naddatki:
Masa płata na chwilę obecną = 218g.
Zestawienie składowych mas:
52% (113[g]) - Fornir
18% ( 39 [g]) - Klej wraz z tkaniną na spływ
30% ( 66 [g]) - Rdzeń z dźwigarami i przewodem serw (sam przewód to 5%)

Myślę że można jeszcze nieco zeszlifować fornir, zwłaszcza na końcach i zyskać z 10 gram. Zobaczymy ile ważyć będą gotowe płaty. W porównaniu do wcześniejszych skrzydeł fornirowych - masa jest zadowalająca.

Okleiłem drugi rdzeń. Wyszło nawet ok, tylko miałem ten sam problem z wybrzuszeniami na kieszeni łącznika A przecież specjalnie szlifowałem do zadanego kształtu Zauważyłem też, że więcej mgiełki wody na rdzeń daje gorsze rezultatu. Miałem w planie psiknąć raz a jak się rozpryskałem (bo klej przeterminowany, bo lepiej spieni) to na dziesięciu razach się skończyło
Następnie ustaliłem odpowiednie wzniosy skrzydeł na desce i wkleiłem kieszenie bagnetu (poliuretan) oraz kołki ustalające.
Kolejny etap - krawędź natarcia:
Następnie końcówki skrzydeł - wykonane z laminowanego styroduru. Na zdjęciach jeszcze przed końcowym szlifowaniem:

Natarcie oszlifowane. Wzmocniłem je nieco, malując rzadką żywicą.
Całość przetarłem papierem ściernym 360 i 400.
Następnie pokryłem płaty specjalnym lakierem z wypełniaczem celulozowym z art Hobby. Najpierw dwie warstwy, szlifowanie i warstwa końcowa. Nie wiem co zrobiłem nie tak, ale nie wypełniły mi się ubytki w fornirze - widać podłużne bruzdki:
Ilość użytego lakieru prawidłowa. Może za mało szlifowałem przed ostatnim lakierowaniem? Przetarłem tak aby nie było błyszczącego się lakieru. Może powinienem odpylić na mokro zamiast na sucho? Bałem się wilgoci bo kiedyś skrzydło zwichrowało mi się podczas bejcowania (była nieco inna sytuacja ale strach pozostał .

Wg zaleceń teraz powinno się przeszlifować płat papierem 500 do 800. Na centropłacie zrobiłem próbę szlifowania a następnie polerowałem lakier i faktycznie - wyszło lustro ale ciągle z bruzdami

I teraz nie wiem, czy możliwym jest aby wyszła równa powierzchnia. Zakładam że tak, ale malować raz jeszcze to kolejne gramy masy (po lakierowaniu każdy płat "przytył" 30g.). Chyba że mocno zeszlifuję położony lakier, tak aby wystawał gdzieniegdzie już fornir i raz jeszcze polakieruję płaty licząc na poprawę. Sam nie wiem...

W końcu zdecydowałem się, że zeszlifuję jak najwięcej lakieru i raz jeszcze pokryję skrzydła. Jednakże po długim szlifowaniu płaty wyglądały coraz lepiej, zwiększyłem więc gradacje papieru ściernego i uzyskałem akceptowalną powierzchnię. Z racji nastawienia na zebranie jak najwięcej lakieru, odkrył się fornir musiałem poprawić w niektórych miejscach oraz kolejny raz szlifować. Jedno jest pewne - szlifowania od tych płatów mam dosyć
Płat po szlifowaniu i polerowaniu:
Jest dużo gładszy niż wcześniej, dodatkowo na próbę, końcówkę przetarłem mleczkiem z woskiem:
Nie wszystkie bruzdy zniknęły ale większość tak. Na pewno mogłem mocniej szlifować przed końcową warstwą lakieru i i odpylić wilgotnym ręcznikiem papierowym.

Przyszedł czas na odcięcie lotek:
Końcówki styrodurowe zalamniowane i oszlifowane. Dałem nieco za dużo tkaniny. Nie wiem gdzie byłem myślami