Forum modelarskie RC , projektowanie CAD

Skróty klawiszowe są opisane i konfigurowalne w OPTIONS>>> TOLBARS AND MENU.... KEYBOARD . Wskazujemy tylko co nas interesuje i wyświetla się nam skrót klawiszowy a jak go nie ma to możemy sami dopisać.

Sławku - dość uważnie przeczytałem i przeanalizowałem metodykę postępowania przy tworzeniu rysunków elementów modelu. Jako, że pracuję w AutoCADzie i sam podjąłem kilka prób "obrysowywania" modeli, nasunęło mi się pewne uwagi. Mam nadzieję, że nie potraktowane one zostaną jako krytyka , a jedynie jako spojrzenie z innej perspektywy - inna droga ku temu samemu celowi - uzyskaniu formatek *.dxf pod laser. Przypuszczam, że w TC15 - po prostu jest Ci wygodniej robić pewne rzeczy niż mi w AutoCAD.

Oto moje uwagi:
1) Sposób wklejenia - zamiast Ctrl+A -> Ctrl+V ja robię Insert -> Raster Image (Wstaw -> Obraz rastrowy) z pliku.
2) Wstawiony rysunek "ląduje" na aktualnie używanej warstwie. Np. 0. Można dodać nową warstwę o nazwie np. podkład. I ją włączać - wyłączać - kiedy chcemy.
3) Od razu podczas wstawiania rysunku program pyta się nas - czy skalować od razu, czy dopiero po wstawieniu. Ja robię to po wstawieniu rysunku.
4) Na wstawionym rysunku odnajduję jakiś wymiar charakterystyczny - np. cięciwę, długość el. kadłuba, rozpiętość płata, połówki płata. Rysuję na NOWEJ - INNEJ niż na tej, na której wstawiałem rysunek WARSTWIE odcinek o wybranym wymiarze charakterystycznym (najlepiej kilka - różnej długości).
5) Teraz niestety metodą - KOLEJNYCH PRZYBLIŻEŃ "rozciągam" lub "ściągam" rysunek i za każdym razem porównuję wymiary charakterysycznych odcinków z wymiarami na rysunku. Jak mniej więcej, a raczej więcej trafię w skalę - to na wszelki wypadek obrysowuję wklejony rys. prostokątem - ramką na warstwie podkładu (albo przynajmniej zaznaczam jego rogi). Przyzwyczaiłem się do zapisywania plików jako *.dwg. Przyda się nam to na wypadek przeniesienia pliku w inne miejsce i nie powiązania go ze źródłowym plikiem rysunku z podkładu.
6) Nie używam warstwy pomocniczej - u Ciebie konstrukcyjnej - tej czerwonej przerywanej. Od razu obrysowuję rysunek linią konstrukcyjną (główną). Po prostu jak już narysuję - to będę mógł połączyć linie, figury łuki w polilinię. A robię to tak: Modyfy->Object->Poliline (pokazuję pierwszy element), Enter the option -> wybieram [Join], Do you want to turn it into one? <Y> , potwierdzam prawym klawiszem, zaznaczam wszystkie elementy i za każdym razem potwierdzam prawym klawiszem myszy. Powinna powstać polilinia. Problem jest ze splinami. Nie chce ich włączać w polilinie.
Ale mogę je włączyć w region. Pytanie - czy region będzie traktowany jako polilinia przez ploter laserowy? Niestety jeszcze tego nie wiem - do tego nie doszedłem.
7) Ogólnie wychodzę z założenia, że warstwy mogę włączać - wyłączać i przez to widzieć co mnie interesuje lub nie. Korzystam więc z gotowego pliku (przodka) z warstwami - np.: konturowa, gruba, cienka, osiowa, niewidoczna (przerywana do krawędzi zasłoniętych), wymiarowa, podkładowa, pomocnicza, robocza, tekstowa i inne jakie sobie wymyślę.

Jak do tej pory taką właśnie metodą się posługiwałem.

_________________
Szczepan

Używam linii pomocniczych ponieważ wykorzystuję je wielokrotnie np. przy rysowaniu wypustów montażowych czy też rysowania elementów których linie się pokrywają. Przy prostych rysunkach nie ma aż tak wielkiego znaczenia ale przy dużych projektach są dość pomocne. W TC też są na różnych warstwach które można włączać lub wyłączać. Co kto lubi

Używanie linii pomocniczej nie jest złe. Myślę, że jak najbardziej wskazane - bo się ma jakby "pierwotne szkice" projektu. Ja za pierwotny szkic uważam to co narysowałem - obrysowując podkładowy rysunek. Mogę go zapisać pod inną nazwą i użyć wielokrotnie. No i oczywiście pod innymi warstwami działać przy odsuwaniu linii o offset pod laser (tak właśnie będę robił przy Spiricie 2M).

EDIT: Tak naprawdę to bym oczopląsu dostał od takiej liczby przecinających się krzywych i prostych o nieskończonej długości . Z resztą już w trakcie obrysowywania kształtu - kadłuba, skrzydeł, ustrzeżenia i innych elementów mogę modyfikować zarysy - np. przy łukach, okręgach, krzywych itd.
Jeśli zaś chodzi o rzutowanie prostokątne - bez linii odniesienia człowiek nic by nie był w stanie zweryfikować jeśli chodzi o: kształty kadłuba, skrzydeł, położenia wręg, żeber, ich wymiarów (wysokości, szerokości, grubości) i kształtu. Linie odniesienia to po prostu nieodzowny element geometrii wykreślnej. Ja po prostu używam warstw "pomocnicza" lub "robocza" i włączam, wyłączam ją kiedy chcę.

_________________
Szczepan

Czytamy, czytamy... Ale nie chcemy popędzać.
Jeszcze się zapytam, czy w TC 15D, da się "wytłoczyć" krzywą i przejść z nią do trybu 3D?

Powiedzmy mam rysunek w Corelu (niech będzie DXG) z rozrysowanymi częściami modelu depronowego.
Plik importuję do TC 15D.
Chciałbym wszystkim częściom nadać grubość płyty depronu i w trybie 3D złożyć je w całość, by sprawdzić czy model jest zaprojektowany poprawnie, oraz rozmieścić wyposażenie.

Da się zrobić coś takiego? Czy lepiej zastanowić się nad innym programem?
Jak do tej pory nie udało mi się dojść jak to zrobić.

PS - Życzenia powrotu do zdrowia. Tak się składa, że też choruję i to na nogę, więc chodzić za bardzo nie mogę. Paskudna sprawa. Niby człowiek w domu siedzi, a nie ma ochoty na nic. A jeszcze lekarz, nieczuła potwora, przepisał mi takie leki, że nie można się pocieszyć nawet napojem gazowanym, z pewnej Tyskiej fabryki książęcej...

Dziś pogoda taka była piękna, że chciałem pokuśtykać na jakieś pole i coś popuszczać... Ale nie dałem rady. No i rodzinka nie chciała mnie puścić...

Jeżeli chodzi Ci konkretnie o rzut boczny kadłuba złożony z krzywych w Corelu a potem zrobić z tego elementy 3D to trzeba zrobić tak. Zapisać w CorelDraw plik jako PLT lub DXF, potem trzeba otworzyć go w TC i zaznaczając całość użyć funkcji Explode i to ze 2-3 razy. Corel Draw zapisuje krzywe jako Splinline a tego TC nie lubi. Corel to program typowo graficzny zaś TC należy do programów kreślaskich. Użycie Explode rozbije nam splinline na szereg odcinków. Potem musimy je związać za pomocą funkcji JOIN POLYLINE w TurboCAD. Jeżeli już je zwiążemy tą funkcją to musimy sprawdzić czy element jest zamknięty w sensie związania wszystkich linii danego elementu w obwód zamknięty. Tylko takie zamknięte linie da się wyrenderować. Przypuśćmy że mamy już zamknięty obiekt to zaznaczamy go strzałką i klikamy na ten obiekt prawym przyciskiem myszy, rozwija się nam podręczne memu i w nim klikamy na toogle 2D/3D . W ten sposób zmienimy pole robocze z 2D na 3D. Kiedy już to zrobimy klikamy ponownie strzałką na element i jak go zaznaczymy to w środku zaznaczenia mamy zółtą kropkę. Najeżdżamy myszą na tą kropkę i kilkamy lewym myszy. Ukaże się nam menu w którym wybieramy zakładkę 3D i tam nadajemy żądaną grubość elementu i naciskamy ok. Jeżeli obiekt był zamknięty i nadaliśmy mu grubość to po kliknięciu na renderowanie otrzymamy element o zadanej grubości. Zrobiłem screeny.

Jak będziesz miał problem z rysunkiem to zapisz go jako PLT lub DXF i podeślij w PW do mnie. Pokażę w postaci screenów jak rozwiązać ewentualne problemy.

Czyżby temat upadł ? Bardzo jestem zainteresowany dalszym ciągiem relacji. Czy można liczyć na ciąg dalszy ?

_________________
Pozdrawiam wszystkich modelarzy.
Andrzej

Temat nie upadł , jutro może coś dopiszę.

Zapotrzebowanie jest spore

_________________
Piotrek

Zgadzam się